Onze avonturen in schotia game reserve

Zoals beloofd hierbij de avonturen beleefd in Schotia. Schotia is één van de vele wild parken in Zuid-Afrika, waar je een jeep safari kan doen. We hadden 3 game drives geboekt: een middag, avond en ochtend drive om zoveel mogelijk te zien. Zaterdag ochtend vertrokken we na de lunch, want onze eerste game drive was gepland om half 3. Aangekomen bij Schotia werden we opgehaald door onze ranger, Ryan, die ons zou rondrijden in de jeep voor alle drives. Tijdens de middag drive hebben we al heel veel dieren gespot waaronder: neushoorns, zebra’s , pumba’s (uit de film he haha), olifanten, gnoe’s, struisvogels, krokodillen en heel veel hertensoorten: nyala’s, springbokken, kudu en ga zo maar door. Die middag was het hoogtepunt toch wel de leeuwen die, die ochtend net op jacht waren geweest en een zebra hadden gedood. De groep leeuwen lag afwachtend in het gras, terwijl de lion king lekker onder een boom de zebra aan het opeten was. Zo werkt het bij de leeuwen, de vrouwen doen al het zware werk en de man blijft onder z’n boom liggen tot de vrouwen eten voor hem gedood hebben en dan mag hij dat hele beest op eten en de vrouwen moeten het doen met de resten die hij overlaat.
Rond 7 uur gingen we eten, een goed verzorgd buffet met o.a. springbok. We hebben hier al meerdere ‘wilde’ dingen gegeten namelijk kudu en struisvogel. Na het eten gingen we de avond drive maken. Grote lampen aan de zijkanten van de jeep zorgden ervoor dat we toch nog aardig wat dieren konden spotten. Eerder hadden we al nijlpaarden in het meertje zien liggen en na het eten waren de dieren het water uitgegaan, maar waren helaas spoorloos. Ook zijn we die avond nog terug gegaan naar de plek waar we voor het laatst de leeuwen hadden gezien. Hier was nog niet veel verandering, behalve het feit dat de lion king in plaats van onder de boom voor de boom was gaan liggen waardoor er nog wat mooie foto’s gemaakt konden worden. Om negen uur werden we naar de lodge gebracht, want we konden niet langer doorgaan omdat een van de mannetjes olifanten een andere jeep had aangevallen en het daardoor in het donker een beetje te gevaarlijk werd. Ons verblijf was heel mooi en we hebben heerlijk geslapen. De volgende ochtend werden we wakker en toen we de deur open deden stond recht voor onze neus 2 neushoorns. Toen ben ik toch maar weer even terug naar binnen gegaan. Toen ik voor de grap zei dat ik wel even op de foto wilde met meneer neushoorn kwam het beest op me afrennen, waarna ik het toch maar even op het lopen heb gezet. A lá even aangevallen door een neushoorn, maakt verder niet uit. Toen begon onze ochtend drive, wat achteraf een tocht zou worden vol adrenaline. We waren die ochtend vanaf 7 uur aan het rijden, de ranger was eigenlijk op zoek naar de jagende vrouwtjes leeuwen, maar toen reden we een heuvel af, en aan de voet van de heuvel zagen we een hele olifanten familie met 4 vrouwtjes, een olifantje van nog net geen jaar oud en een mannetje wat een tikkeltje agressief kon zijn aangezien meneer in de olifanten pubertijd beland was. We moesten allemaal stil zijn, en de ranger fluisterde ons toe dat hij ook hoopte dat de olifanten rechtsaf zouden slaan. Het was heel mooi om te zien, en toen gingen inderdaad 5 van de olifanten rechtsaf. Alleen het mannetje bleef staan en kreeg de jeep in de gaten, waarna hij langzaam op ons kwam aflopen. Ik kan je vertellen, heel relaxed is het niet als een wilde olifant die ook nog is in de pubertijd is, dus een tikkeltje agressief zo dicht bij de auto staat dat je hem kan aanraken. Hij heeft me zelfs met zijn slurf aangeraakt. Iedereen in de auto was dood stil, behalve een of ander belachelijke Duitse vrouw, die gewoon foto’s van de olifant ging maken en daarbij lekker in dat dier zijn oog flitste (het moet natuurlijk altijd een Duitser zijn..). Wij vroegen ons af of dat mens een dood wens had. En mevrouw was al heel irritant omdat haar dochter de hele weg alles in het Duits herhaalde wat er net in het Engels gezegd werd aangezien de ouders dus geen Engels spraken. Om terug te komen op de olifant, die ging dus achter de jeep staan om met zijn slurf ertegen aan te slaan. De adrenaline gierde samen met de angst door ons lijf heen. Toen de olifant het naar een minuut of tien wel een beetje had gehad met de jeep liep hij naar de bosjes vlakbij. Toen zei de ranger dat we nu toch wel beter konden weggaan, wat wij een heel goed plan vonden. De ranger had net weer de jeep gestart, we reden nog geen twee meter en toen draaide meneer de olifant zich om en kwam als een bezetene op ons afrennen. Toen hadden we het allemaal toch wel heel benauwd. De ranger racete als een gek de volgende heuvel op, waardoor we lekker door elkaar werden geshaket , toen de olifant het gelukkig opgaf. Het had niet veel gescheeld of we waren met jeep en al omgegooid. We kunnen wel zeggen dat we weer wat beleefd hebben. We sloten af met een ontbijtbuffet waarna we weer veilig in onze gehuurde Volkswagen polo naar Port Alfred zijn gereden. Eind goed al goed…